Ирына Касянкова

— Ірына Анатольеўна, аб чым вы марыце? — Мець шмат унукаў, каб у маёй сям'і, маіх дзяцей усё было добра, каб яны былі здаровыя. Мару і аб тым, каб, увогуле, усе людзі менш хварэлі, жылі ў міры і згодзе. Кажучы вершаванымі радкамі, жадаю ўсім шчаслівай долі, не зведаць жах вайны ніколі. — Што найбольш вам падабаецца ў людзях? — Напэўна, у гэтым жыцці не атрымліваецца не грашыць, не дапускаць памылак. Але, калі чалавек дзесьці памыліўся, на мой погляд, ён павінен знайсці ў сабе сілы выправіць сітуацыю, пакаяцца. Калі кагосьці пакрыўдзіў — знайсці сілы папрасіць прабачэння. — Ваша Ефрасіння, якая яна? — Для мяне яна з'яўляецца сімвалам жаноцкасці і самаахвяравання. Гэта чалавек багаты духам. Яна ж магла выйсці замуж, была са знатнага роду. I пакінула ўсё гэта дзеля людзей, дзеля іх асветы. Ефрасіння Полацкая — гэта сімвал беларускай зямлі. Калі я чытала свой верш аб Ефрасінні дзецям, ім было цікава, у іх гарэлі вочы, яны суперажывалі гэтай жанчыне.